فیلم Boston Strangler ، محصول سال 2023 آمریکا و به کارگردانی مت راسکین ، اثری درام تاریخی-جنایی است که داستان واقعی خفه‌کننده بوستون را روایت می‌کند — سریال کشتهای وحشتناکی که در دهه 1960 موجب مرگ 15 زن در شهر بوستون شد. با بازی قابل توجه کایرا نایتلی در نقش گزارشگر لورتا مک لافلین، فیلم نه تنها به دنبال بازگو کردن یک پرونده جنایی مهم است، بلکه نگاهی عمیق و برجسته به نابرابری جنسیتی، ساختارهای قدرت در رسانه و نهادهای امنیتی و همچنین جایگاه زنان در جامعه آمریکایی دهه‌های 60 دارد.
🎬 روایت و داستان:
فیلم حول محور دو خط موازی پیش می‌رود:
- داستان جنایات خفه‌کننده بوستون:
در این خط داستان، ما شاهد ترسناک بودن وحشت‌های یک قاتل سریالی هستیم که بدون هویت مشخص، زنان را در خانه‌هایشان می‌کشد و با روش‌های خاصی آن‌ها را خفه می‌کند. این خط داستان بیشتر به عنوان زمینه‌ساز برای اتفاقات اصلی عمل می‌کند و احساس تنش و ناامنی را در تمام فیلم حفظ می‌کند. - جهش خبرنگارانه لورتا مک لافلین:
لورتا، یک گزارشگر زن در روزنامه Boston Record-American ، متوجه می‌شود که پلیس و رسانه‌ها به دلیل فشارهای سیاسی و جنسیتی، حقایق را پنهان می‌کنند. او با تحقیقات مستقل و مصاحبه با خانواده قربانیان، موفق می‌شود اولین خبرهایی را درباره اینکه تمام قتل‌ها احتمالاً توسط یک قاتل انجام شده‌اند منتشر کند. این موضوع هم به حل پرونده کمک می‌کند و هم راه را برای زنان دیگر در رسانه‌ها باز می‌کند.
👩💻 بازیگران و عملکردشان:
🔹 کایرا نایتلی – لورتا مک لافلین
نایتلی در نقش گزارشگر زن، عملکردی فوق‌العاده دارد. با وجود اینکه شخصیت لورتا بیشتر یک شخصیت “فعال” و متعهد است تا عاطفی و درون‌گرا، نایتلی با بازی متقاعدکننده‌اش، انگیزه‌ها و مقاومت‌های لورتا را به خوبی به تصویر می‌کشد. این یکی از بهترین بازی‌های اخیر اوست.
🔹 کری کون – ژان کول
کری کون نیز در نقش همکار لورتا، ژان کول، یک شخصیت قوی و همبخش دارد. دوستانه و حمایت‌کننده بودن این دو زن در مقابل بی‌توجهی مردانه و ساختارهای نابرابر، یکی از نقاط قوت فیلم است.
🔹 الساندرو نیولا و کریس کوپر
شخصیت‌های نیولا و کوپر، نماینده نهادهای رسمی (پلیس و مقام‌های ارشد) هستند که درگیر درگیری‌های سیاسی و مدیریت تصویر هستند. کوپر به خوبی این تعادل ظریف بین وفاداری به وظیفه و تحت تأثیر قرار گرفتن از فشارهای بیرونی را بازی می‌کند.
🔹 دیوید دستمالچیان – آلبرت دسالوو
دستمالچیان در نقش اصلی قاتل، با وجود اینکه حضور چندان طولانی در فیلم ندارد، با چهره‌ای غیرقابل پیش‌بینی و ناخوشایند، هویت وحشتناک قاتل را به خوبی القا می‌کند. البته فیلم بیشتر روی شخصیت لورتا تمرکز دارد تا روی روانشناسی قاتل، که یک انتخاب استراتژیک و منطقی است.
🎥 سبک و فرم:
کارگردان فیلم، مت راسکین ، سبکی شبیه به فیلم‌های گزارشگری مثل Spotlight را دنبال می‌کند. فیلم از نظر بصری ساده و روزمره است، اما این سادگی، تمرکز را روی داستان و شخصیت‌ها حفظ می‌کند. تدوین دقیق، فضای تاریک و رنگ‌های خاکستری دهه 60 را زنده می‌کند و احساس تاریخی بودن فیلم را تقویت می‌کند.
موسیقی متن نیز بیشتر در صحنه‌های تنش‌زا استفاده شده و از نوع “غیرمعمول” است؛ اما در مجموع نه چندان به یاد ماندنی است.
📝 نوشته و دیالوگ:
نویسندگی و دیالوگ‌ها در حد خوبی هستند. اگرچه در بعضی صحنه‌ها ممکن است دیالوگ‌ها کمی تکراری یا نمایشی به نظر برسند، ولی بیشتر صحبت‌های شخصیت‌ها طبیعی و بازتاب‌دهنده واقعیت‌های اجتماعی زمان است. فیلم موفق است از طریق دیالوگ‌ها، مسائل جنسیتی و نابرابری را به صورت غیرمستقیم ولی واضح برجسته کند.
🧠 پیام و مضمون فیلم:
۱. زن و قدرت در رسانه
لورتا مک لافلین یکی از نمونه‌های برجسته زنان خبرنگار در دهه 1960 است که در معرض بی‌توجهی، سکسیسم و نادیده گرفته شدن قرار دارد. فیلم به خوبی نشان می‌دهد چطور زنان در آن زمان باید برای رسیدن به یک اخبار مهم، دو برابر مردان تلاش می‌کردند.
۲. فرهنگ سکوت و فشارهای سیاسی
نابسامانی در واکنش پلیس و مقام‌های محلی به قتل‌ها، نشانه‌ای از تمایل به پنهان کردن واقعیت‌ها برای حفظ تصویر شهر و اعتماد عمومی است. فیلم به خوبی نشان می‌دهد چطور سیاست و تصویرسازی، گاهی اوقات اولویت بیشتری نسبت به عدالت دارند.
۳. خشم جمعی و ترس اجتماعی
با وجود اینکه فیلم بیشتر روی خط خبری حرکت می‌کند، ولی حضور قاتل سریالی و اتفاقات رخ داده در جامعه، احساس ترس و بی‌آرامی در بین زنان بوستون را به خوبی منتقل می‌کند.
⚖️ نقاط قوت و ضعف فیلم:
✅ نقاط قوت:
- بازی قوی کایرا نایتلی و کری کون
- روایتی مبتنی بر واقعیت با اهمیت تاریخی
- تمرکز بر زن‌محوری و مقاومت زنان در رسانه
- تحلیل درست از ساختارهای قدرت و نابرابری‌های جامعه
- فضای بصری و تاریخی خوب
❌ نقاط ضعف:
- شخصیت قاتل کمتر توسعه یافته است.
- کمی طولانی‌کشیدن در صحنه‌های تکراری.
- نبود یک پایان شگفت‌انگیز یا چندان هیجان‌انگیز.
🏆 جمع‌بندی و امتیازدهی:
🎯 امتیاز نهایی: 8.1 / 10
فیلم Boston Strangler فقط یک فیلم درام جنایی نیست، بلکه یک نقد اجتماعی از نحوه رسیدگی جامعه به جنایات علیه زنان، یک تحلیل از روابط قدرت در رسانه و پلیس و یک داستان الهام‌بخش از مقاومت زنان است. این فیلم برای علاقه‌مندان به ژانر جنایی-مستند، فیلم‌های زن‌محور و همچنین کسانی که به دنبال فیلم‌های مبتنی بر واقعیت هستند، بسیار قابل توصیه است.