فیلم «بیگانه: رومولوس» (2024) یکی از مورد انتظارترین بازگشتها به دنیای ترسناک و اسطورهای «بیگانه» است. این قسمت جدید، که در خط زمانی اصلی مجموعه جای میگیرد، قصهی گروهی از جوانان مهاجر فضایی را روایت میکند که در جستجوی زندگی بهتر، پا به ایستگاهی فضایی متروکه میگذارند. آنچه ابتدا فقط یک ایستگاه رهاشده به نظر میرسد، خیلی زود به کابوسی بیپایان تبدیل میشود. سکوت و تاریکی محیط، تنهایی گسترده و حس تعلیق مدام، مخاطب را به فضای ترس خالص دهه ۸۰ بازمیگرداند.
با ورود تدریجی موجودات بیگانه – موجوداتی با طراحی ترسناکتر و رفتارهایی غیرقابلپیشبینی – فضای فیلم به اوج دلهره میرسد. کارگردان با بهرهگیری از طراحی صحنه تاریک، جلوههای ویژه فیزیکی و صدای نفسگیر، فضای خفقانآوری خلق کرده است. هر شخصیت از گروه مهاجران با گذشتهای متفاوت، ویژگیهای انسانی و انتخابهایی مواجه میشود که بقای او را به چالش میکشد. علاوه بر وحشت، فیلم به سؤالات اخلاقی و انسانی نیز میپردازد: اگر در دل جهان تنها باشی و با چهرهای ناشناخته از مرگ روبرو شوی، چه چیزی از انسانیتت باقی میماند؟
در طول داستان، تماشاگر با لحظاتی از قهرمانی، خیانت، فداکاری و ترس خام مواجه میشود. ارجاعات تصویری و داستانی به نسخههای اولیه «بیگانه» – بهویژه فیلم اصلی ریدلی اسکات – برای طرفداران قدیمی مجموعه، لذت مضاعف فراهم میکند. فیلم «رومولوس» نه فقط یک دنباله، بلکه بازتعریفی مدرن و جوانپسند از ژانر وحشت علمیتخیلی است. داستان با پایانی باز، حس ناامنی و ادامه تهدید را در ذهن مخاطب باقی میگذارد. در نهایت، «بیگانه: رومولوس» یادآوری میکند که در فضا، هیچکس صدای فریاد تو را نمیشنود – اما اینبار، فریادت بیشتر از همیشه واقعی است.