سال تولید: 2022

خلاصه داستان: فیلم پایان هالووین یا Halloween Ends در سال ۲۰۲۲ و به کارگردانی دیوید گوردون گرین منتشر شد و آخرین قسمت از مثلث نوستالژیک و مدرن فیلم‌های هالووین است که با همکاری جییامی تومی و رایان فیلیپس ساخته شده است. این فیلم دنباله رویدادهای فیلم‌های هالووین (۲۰۱۸) و هالووین دوباره (۲۰۲۱) است و داستان پایانی مبارزه لوری استروود با مایکل مایرز، قاتل سریالی ماسک‌پوش شهر هادز فیلد را روایت می‌کند. در این قسمت، محوریت داستان از لوری و مایکل کمی کاسته می‌شود و بیشتر به شخصیت کوری کانینگهام، یک نوجوان منزوی و حساس می‌رسد که عاشق نوه لوری، جیمی است. کوری دچار مشکلات خانوادگی و اجتماعی است و درگیر یک زنجیره از اتفاقات غم‌انگیز و عجیب می‌شود که او را به مرکز یک ماجراجویی تاریک و روانی می‌کشاند. در حالی که شهر هادز فیلد در آستانه هالووین آخرین سال‌ها را می‌گذراند، کوری به طور ناخواسته وارد دنیای تاریک مایکل مایرز می‌شود و با تشدید اتفاقات، خط بین خوبی و بدی به کلی پاک می‌شود. فیلم با رویکردی روان‌شناختی و تاریک، موضوع «شر» را به صورت عمیق‌تری بررسی می‌کند و سعی دارد به سوالات عمده داستان‌های قبلی پاسخ دهد. البته پایان هالووین با واکنش‌های متفاوتی از سوی منتقدان و هواداران مواجه شد؛ برخی از جمله داستان گسترده و شخصیت‌محور آن استقبال کردند، در حالی که برخی دیگر انتظار یک پایان قاطع‌تر برای این شخصیت تاریخی را داشتند. با این حال، این فیلم به عنوان یکی از مهم‌ترین اثرهای پایانی یک فرنچایز قدیمی، جایگاه خاصی در تاریخ سینمای ترسناک دارد.

خلاصه داستان: فیلم بربرها یا Barbarian در سال ۲۰۲۲ و به کارگردانی زک گردو منتشر شد و با وجود بودجه کم، توانست موفقیتی چشمگیر در میان فیلم‌های ترسناک مستقل به دست آورد. داستان حول محور "تیفانی" می‌چرخد، زنی که برای شرکت در یک مصاحبه شغلی مهم به شهر دیترویت سفر می‌کند و از طریق یکی از اپلیکیشن‌های اجاره خانه هوشمندانه، یک منزل را برای چند شب اجاره می‌گیرد. اما وقتی به خانه می‌رسد، متوجه می‌شود کسی دیگر در آنجا حضور دارد: «فرانک»، مرد ناشناسی که ظاهری غیرقابل پیش‌بینی دارد و مدعی است این خانه متعلق به اوست. در ابتدا تصمیم می‌گیرند شب را جدا از هم بگذرانند، اما به تدریج اتفاقات عجیبی شروع به رخ دادن می‌کنند که تمام قواعد منطقی را زیر سوال می‌برند. کشف یک راهروی مخفی در زیر زمین خانه، پیدایش موجودات عجیب و واکاوی یک راز تاریک، موضوع این خانه را به یک کابوس بی‌پایان تبدیل می‌کند. این فیلم بدون اینکه مخاطب را از جا بنشاند، با چرخش‌های غیرمنتظره داستانی، از کمدی تاریک تا ترسناک‌ترین لحظات را در خود جای داده است. یکی از بهترین ویژگی‌های بربرها ، عدم افشای بیش از حد است؛ فیلم به خوبی عنصر شگفتی را حفظ می‌کند و هر چه بیشتر پیش می‌رود، داستان عمیق‌تر و غریب‌تر می‌شود. با تمرکز بر شخصیت‌پردازی قوی و محیط‌های تاریک و فشارآور، بربرها توانست جای خود را در میان بهترین فیلم‌های ترسناک دهه اخیر باز کند و بحث‌های زیادی در میان منتقدان و طرفداران فیلم برانگیزد.

خلاصه داستان: فیلم «وی-اچ-اس-99» (V/H/S/99) در سال ۲۰۲۲، نسخه‌ای ترسناک و ماندگار از مجموعه فیلم‌های V/H/S است که با رویکردی خلاقانه و بصری به سبک «فیلم یافت شده» (Found Footage)، داستان‌های وحشتناکی را در قالب ضبط‌های قدیمی VHS به تصویر می‌کشد. این فیلم با بازگشت به فضای سال ۱۹۹۹، زمانی که فناوری آنالوگ هنوز جای خود را به دیجیتال نداده بود، تماشاگر را به سفری ترسناک و نوستالژیک دعوت می‌کند؛ جایی که انزوای اجتماعی، دستگاه‌های قدیمی و فیلم‌برداری‌های خانگی می‌توانند حوضچه‌ای امن برای وجوداتی فرامنطقی و وحشتناک باشند. در قالب چند داستان مستقل ولی متصل، مشاهد ماجراهایی را شاهد هستند که از طریق دوربین‌های ضعیف، صداهای نویزدار و تصاویر تاریک ویدئویی روایت می‌شوند و دقیقاً همین فرمول است که این نوع داستان‌گویی را به یکی از موثرترین روش‌های القای ترس تبدیل کرده است. هر بخش این فیلم، موضوعی منحصر به فرد دارد؛ اعم از تماس با موجودات فرازمینی، آزمایش‌های علمی خطرناک و یا مواجهه با قدرت‌های شیطانی که در لابه‌لای فناوری قدیمی پنهان شده‌اند. «وی-اچ-اس-99» با الهام از فرهنگ دهه 90 و استفاده هوشمندانه از فضای رترو، نه تنها احساس ترس بلکه احساس آشنایی و یادگاری شخصی را نیز در تماشاگر زنده می‌کند. این فیلم به خوبی نشان می‌دهد که گاهی فناوری ساده‌ای مثل یک دستگاه ضبط VHS می‌تواند بیشتر از هر ابزار دیجیتالی، دروازه‌ای به سوی کابوس باشد.

خلاصه داستان: فیلم «مادر خوانده» (Matriarch) در سال ۲۰۲۲ داستان ترسناک و روان‌شناختی از بازگشت یک زن به ریشه‌های خانوادگی‌اش است، جایی که هر آنچه فکر می‌کرد دربارهٔ گذشتش می‌داند، زیر سوال می‌رود؛ این زن که پس از زنده‌ماندن از مواجهه با مصرف بیش از حد مواد مخدر، دچار یک بیماری عجیب و غامض شده است، تصمیم می‌گیرد با رفتن به خانه کودکی‌اش و رهایی از شیاطین شخصی‌اش، درمان درونی پیدا کند. اما آنچه او در آنجا کشف می‌کند، خیلی بیشتر از یک سفر درمانی است؛ خانه‌ای که فکر می‌کرد تنها مملوء از خاطرات تلخ است، در واقع حاوی رازهای تاریک و ناخوشایندی است که هرگز تصور نمی‌کرد. با گذر زمان، مرز بین واقعیت و توهم برای او محو می‌شود و متوجه می‌شود که بیماری او ممکن است تنها جسمی یا روانی نباشد، بلکه با وجود موجودیتی مرموز و شیطانی در همراهی دارد. این فیلم با استفاده از فضایی کم‌روشن، صداگذاری هوشمندانه و تعلیق در ذهن، مخاطب را درگیر دنیایی پر از پنهان‌کاری، ترس و انزوا می‌کند. شخصیت اصلی در طول داستان، با تمام احساسات گذشته‌اش روبه‌رو می‌شود و مجبور است حقیقتی را بپذیرد که نه تنها زندگی‌اش را تغییر می‌دهد، بلکه وجودش را تهدید می‌کند. «مادر خوانده» نوعی بازنمایی از جنگ داخلی با خانواده، گذشته و نیروهایی است که شاید هرگز قابل کنترل نباشند، و این موضوع آن را به یک تجربه ترسناک و عمیق تبدیل می‌کند.

خلاصه داستان: فیلم «پرستار خوب» (The Good Nurse) در سال ۲۰۲۲، اقتباسی واقعی و فیلمی تاریک از داستان وحشتناکی است که در دل یک بیمارستان آمریکایی رخ داد؛ این فیلم به زندگی نانسی کراوز، یک پرستار متعهد و ظاهراً بی‌گناه می‌پردازد که بدون اینکه بفهمد، با یک همکار مرگبار در حال کار کردن است. این همکار، شارلی کولبرنتر، یکی از مرگبارترین قاتلان زنجیره‌ای تاریخ آمریکا شناخته می‌شود که طی سال‌ها نقش عمده‌ای در مرگ صدها بیمار بیمارستان داشته است؛ اما تمام این کارها با هویتی آرامش‌بخش و حرفه‌ای انجام می‌شود و دقیقاً همین موضوع است که این فیلم را به یکی از ترسناک‌ترین و غم‌انگیزترین داستان‌های جنایی تبدیل می‌کند. نانسی که تحت فشار روانی و فیزیکی شدیدی به سر می‌برد، درصدد کشف حقیقت بر می‌آید و با کمک مأموران پلیس، تصمیم می‌گیرد راز مرگ‌های مشکوک بیماران را فاش کند. فیلم با رویکردی جدی، عاطفی و غیر ماجراجویانه، به تصویر کشیدن فضای بیمارستان، فشار کاری، بی‌عدالتی‌های سیستمی و روانیت یک قاتل بی‌رحم می‌پردازد. شخصیت شارلی به خوبی نشان‌دهنده‌ی نوع جدیدی از قاتل است؛ کسی که با لبخند و ظاهری بی‌گناه، مرگ را تزریق می‌کند. «پرستار خوب» تنها یک داستان جنایی نیست، بلکه نقدی عمیق از نظام بهداشتی، عدم نظارت و اعتماد مطلق به کادر درمانی است که می‌تواند در دست افراد شیطنت‌گر، فاجعه‌بار باشد. با استفاده از صحنه‌های تنش‌دار، دیالوگ‌های واقع‌گرایانه و بازی برجسته بازیگران، این فیلم تلاش می‌کند در کنار جذابیت داستانی، احساس ترس، همدردی و شوک را در تماشاگر زنده نگه دارد.

خلاصه داستان: فیلم مدرسه خیر و شر یا The School for Good and Evil در سال ۲۰۲۲ و به کارگردانی پل فایگ منتشر شد و اقتباسی سینمایی از رمان موفق چند جلدی با همین نام نوشته سابرا کلمن است. داستان حول محور دو دختر جوان به نام‌های سوفی و آگاتا می‌چرخد، دو بهترین دوست که در روستای کوچکی زندگی می‌کنند و از کودکی تصور مشخصی از نقش‌شان در دنیای جادویی دارند. سوفی که خود را یک قهرمان شاهزاده‌وار می‌داند، اعتقاد دارد که سرنوشت او نوشته شده تا در کلاس «خوب» مدرسه معروف خیر و شر آموزش ببیند، در حالی که آگاتا، دختر ساده و کم‌حواس، فکر می‌کند باید در کلاس «بد» قرار گیرد. اما وقتی آنها به این مدرسه جادویی منتقل می‌شوند، عجیب‌ترین اتفاق می‌افتد: سوفی به کلاس «بد» و آگاتا به کلاس «خوب» منظور می‌شوند. این تغییر غیرمنتظره باعث می‌شود هر دو دختر با چالش‌های بزرگی روبرو شوند و متوجه شوند که ظاهر چیزی همیشه حقیقت را منعکس نمی‌کند. در جریان فیلم، داستان به یک مبارزه حماسی بین خیر و شر تبدیل می‌شود که در آن دوستان به ظاهر ناگسستنی، بدون آنکه بخواهند، در دو طرف خط تقسیم‌کننده قرار می‌گیرند. فیلم با طرح سوالات عمیق درباره هویت، تعصب، وفاداری و معنای واقعی خوبی و بدی، نه تنها برای مخاطبان جوان، بلکه برای تمام خانواده، جذاب و الهام‌بخش است. با ترکیبی از جادو، ماجراجویی، هیجان و احساسات عمیق دوستی، این فیلم توانسته است به یکی از موفق‌ترین آثار فانتزی سینمایی سال ۲۰۲۲ تبدیل شود.

خلاصه داستان: فیلم برپاخیزان جهنم یا Hellraiser در سال ۲۰۲۲ و به کارگردانی دیوید برنت منتشر شد و اقتباسی مدرن از فیلم همتی با همان نام در سال ۱۹۸۷ است. داستان حول محور "ریلی"، زنی جوان و معتاد می‌چرخد که در تلاش برای فرار از اعتیاد و مشکلات زندگی، وارد یک رابطه پیچیده با گذشته خود می‌شود. در جریان یکی از سفرهایش به یک انبار قدیمی، او با یک جعبه پازل باستانی عجیب و غریب روبرو می‌شود؛ جعبه‌ای که در ظاهر تنها یک سرگرمی ذهنی است، اما در واقع کلیدی است برای باز کردن دروازه بین دنیای ما و دنیای «سنوبی‌ها» – موجودات ترسناک و دیوانه‌واری که از طریق درد و آزار فیزیکی، لذت می‌برند. وقتی ریلی بدون قصد جعبه را باز می‌کند، تمام تعادل زندگی‌اش به هم می‌ریزد. سنوبی‌ها از جهان تاریک خود وارد دنیای واقعی می‌شوند و با وجود شخصیت‌های دیگری که درگیر این اتفاق می‌شوند، صحنه‌ها را به یک کابوس بی‌پایان تبدیل می‌کنند. فیلم با رویکردی مدرن و با حفظ هویت ترسناک اصلی فرنچایز، به موضوعاتی مانند اعتیاد، رنج فیزیکی و معنوی و جستجوی لذت دردآور می‌پردازد. این فیلم با تمرکز بر تصاویر تاریک، اصوات فشارآور و صحنه‌های خونین وحشتناک، موفق می‌شود تا هویت فیلم‌های ترسناک علمی-تخیلی را به خوبی حفظ کند. البته نسخه ۲۰۲۲ با اضافه کردن عنصرهای روانی و حتی فلسفی، داستان را عمیق‌تر کرده و آن را از یک فیلم ترسناک ساده فراتر می‌برد.

خلاصه داستان: فیلم غریبه یا The Stranger در سال ۲۰۲۲ و به کارگردانی توماس رایت منتشر شد و داستانی تاریک، مرموز و روان‌شناختی را روایت می‌کند که با استفاده از محیط‌های ساده و شخصیت‌های پیچیده، فضایی فشارآور و جذاب ایجاد می‌کند. محور داستان هنری تاگ می‌چرخد، مردی میانسال که زندگی‌اش را درگیر کارهای سخت و خسته‌کننده و همچنین جرایم پوشیده‌شده سپری کرده است. او در طول سال‌ها بدون اینکه بخواهد، عادت کرده است به زندگی خود بی‌تفاوت باشد و احساساتش را کاملاً مدیون منطق و بقا کرده است. در یک شب تاریک، در حالی که با اتوبوس به مقصد نامعلومی حرکت می‌کند، با مردی ناشناس به نام "دراور" آشنا می‌شود. این دو مرد که ظاهراً هیچ چیز مشترکی ندارند، به آرامی شروع به صحبت کردن می‌کنند و گفتگویی طولانی و عمیق بین آنها شکل می‌گیرد. این گفتگو به تدریج به یک نوع دوستی غیرمعمول تبدیل می‌شود؛ دوستی‌ای که بر پایه راز و تردید استوار است. هنری احساس می‌کند که بالاخره کسی پیدا شده است که متوجه وجود او شود، اما به مرور متوجه می‌شود که دراور شاید بیشتر از آنچه نشان می‌دهد، درباره گذشته او می‌داند. فیلم با استفاده از دیالوگ‌های قدرتمند، تعلیق و فضای تاریک شهری، موفق می‌شود تنش را تا لحظه آخر حفظ کند. غریبه در واقع داستانی درباره هویت، گناه، پنهان کردن گذشته و تقابل با آن است – جایی که هر کلمه می‌تواند معنای دیگری داشته باشد و هر نگاه می‌تواند یک تهدید باشد.

خلاصه داستان: فیلم رمز امپراطور یا Código Emperador در سال ۲۰۲۲ و به کارگردانی آنتونیو موراتو منتشر شد و داستانی پرتنش، جاسوسی و سیاسی را روایت می‌کند که در دنیای تاریک خدمات اطلاعاتی معاصر بازی می‌کند. مرکز داستان "خوان" است، یک نماینده هوشمندی که برای یک واحد خدمات اطلاعاتی معتبر در اسپانیا کار می‌کند. خوان فردی باهوش، وفادار و با تجربه است که همواره به دستورالعمل‌ها و خطوط مشخص عمل می‌کند. اما زندگی عادی و حرفه‌ای او زمانی به هم می‌ریزد که متوجه می‌شود علاوه بر واحد اصلی، به یک گروه موازی و غیرقانونی نیز گزارش می‌دهد – گروهی که اهداف سیاسی و شخصی خود را دنبال می‌کند. این کشف باعث می‌شود خوان درگیر یک بازی خطرناک قدرت و دزدی اطلاعاتی شود که در آن نمی‌داند به چه کسی باید اعتماد کند. با گذشت زمان و بازکردن هر چه بیشتر این راز، خوان به سمت یک نقشه بزرگ‌تری کشیده می‌شود که شامل فساد داخلی، جاسوسی بین‌المللی و حتی توطئه‌هایی علیه دولت است. در حالی که تمام این اتفاقات در حال رخ دادن است، خوان باید تصمیم بگیرد که آیا به عنوان یک چراغ راه در مقابل فساد بایستد یا خود را در این گرداب تاریک بسپارد. فیلم با استفاده از صحنه‌های مأموریتی، دیالوگ‌های هوشمندانه و تعلیق ذهنی، موفق می‌شود تا فضایی مشابه فیلم‌های جاسوسی محبوبی مانند جیمز باند یا تاورچی ایجاد کند. رمز امپراطور با محوریت شخصیت اصلی و تغییرات عمیق روانی‌اش، یکی از بهترین فیلم‌های جاسوسی اروپایی سال ۲۰۲۲ محسوب می‌شود.

خلاصه داستان: فیلم I Like Movies (2022) داستان بلوغ احساسی و اجتماعی نوجوانی ۱۷ ساله به نام لارنس کولر را روایت می‌کند؛ پسری درون‌گرا، علاقه‌مند به سینما، و درگیر رویاهایی که گاه او را از واقعیت دور می‌کنند. لارنس با نگاهی عمیق و وسواسی به دنیای فیلم‌ها، سینما را نه‌فقط سرگرمی، بلکه زبان اصلی ارتباط با جهان می‌داند. او در یک فروشگاه ویدیو شغلی پیدا می‌کند که برایش حکم گذرگاهی از دنیای ذهنی‌اش به واقعیت‌های زندگی اجتماعی را دارد. در آنجا با مدیر زن بزرگ‌تر از خودش، رابطه‌ای پیچیده و در عین حال تأثیرگذار برقرار می‌کند؛ رابطه‌ای که در عین دوستی و تحسین متقابل، شامل تنش‌ها، سوء‌تفاهم‌ها و کشمکش‌هایی در سطح احساسی، سنی و هویتی است. فیلم با نگاهی انسانی و جزئی‌نگر، تحول درونی لارنس را به تصویر می‌کشد؛ تحولی که از دل روابط ناپایدار، پشیمانی‌ها، تمایلات پنهان و تنهایی‌هایی نوجوانانه شکل می‌گیرد. I Like Movies اثری صمیمی و تلخ‌شیرین است که به کمک لحظاتی طنزآلود، دیالوگ‌های دقیق، و فضاسازی دلگرم‌کننده، داستانی آشنا از رشد فردی را بازگو می‌کند. این فیلم برای دوست‌داران سینما، نه فقط از نظر موضوع، بلکه از منظر زبان سینمایی و ارجاعات فرهنگی‌اش، اثری دلچسب و قابل‌لمس است؛ اثری که نشان می‌دهد چطور عشق به سینما می‌تواند دریچه‌ای به شناخت خویش، پذیرش دیگران و معنا دادن به واقعیت باشد.