خلاصه داستان: فیلم «مرگ سوار بر اسب» (Death Rides a Horse) به کارگردانی جورجو فئری و محصول سال ۱۹۶۷، یکی از شاخص‌ترین آثار سبک سینمایی اسپاگتی وسترن است. داستان فیلم حول محور تقابل میان گذشته تاریک و آینده روشن می‌چرخد و شخصیت اصلی آن، بیل مایرز، یک مرد جوان است که در کودکی شاهد قتل خانواده‌اش توسط چهار راهزن بوده است. حال بعد از سال‌ها، او با هدف انتقام، به دنبال شناسایی و نابود کردن آن چهار سارق خون‌آلود است. در این میان با شخصیتی به نام جان کولور، یک لص قدیمی که پیش‌تر زندانی بوده و حالا به دنبال جبران گذشته‌هایش است، راه مشترکی پیدا می‌کنند. کولور اطلاعاتی درباره آن چهار راهزن دارد و تصمیم می‌گیرد با مایرز همراهی کند – البته نه فقط به خاطر کمک به او، بلکه برای اخاذی از آنها به خاطر گذشته مشترکشان. فیلم با استفاده از صحنه‌های هویت‌های غربی کهن، موسیقی برجسته انیو موریکونه و عکاسی زیبا از مناظر خشک و بی‌رحم غرب، فضایی تاریک و درهم تنیده از انتقام، خیانت و انسانیت ایجاد می‌کند. «مرگ سوار بر اسب» نه تنها یک فیلم وسترن ساده نیست، بلکه با شخصیت‌پردازی عمیق و دیالوگ‌های معنادار، به نوعی نقدی بر نظام عدالت و حلقه‌های خشونت است. این فیلم تأثیر زیادی بر سینمای غربی گذاشت و هنوز به عنوان یکی از بهترین‌های سینمای ایتالیایی در این ژانر به یاد می‌آید.
خلاصه داستان: فیلم "گانداون بزرگ" (The Big Gundown) محصول سال ۱۹۶۷، یکی از بهترین نمونه‌های فیلم‌های وسترن اسپاگتی است که با ترکیب عناصر هیجان، سیاست، اخلاق و خشونت، داستانی عمیق و در عین حال ماجراجویانه را روایت می‌کند. این فیلم به کارگردانی سرجیو مارتینو و با حضور لی ون کلف در نقش اصلی، جان کوئیلا ، یک قانونگذار غیررسمی و بسیار شجاع را معرفی می‌کند که به دنبال دستگیری چاقو ، یک دهقان مکزیکی متهم به تجاوز و قتل یک دختر جوان است. با این حال، آنچه ظاهراً یک تعقیب و گریز ساده است، به مرور زمان به یک داستان پیچیده اخلاقی تبدیل می‌شود؛ چرا که کوئیلا متوجه می‌شود تمام این اتفاقات ممکن است توسط یک بارون راه‌آهن قدرتمند طراحی شده باشد تا زمین‌های چاقو را به دست آورد. در طول فیلم، کوئیلا با تمام هوش و شخصیت پیچیده‌اش، درگیر یک بازی سیاسی و اخلاقی می‌شود که در آن مرزهای خوبی و بدی به هم می‌ریزند. "گانداون بزرگ" با صحنه‌های اکشن حرفه‌ای، تصاویر قدرتمند از مناظر خشک و بی‌رحم غرب وحشی و دیالوگ‌های معنادار، نقدی تند و دقیق از قدرت، ظلم و سوءاستفاده از قدرت است. این فیلم نه تنها لحظات هیجانی زیادی دارد، بلکه ذهن را به تفکر درباره انسانیت و نظام‌هایی که بر آن حکومت می‌کنند، دعوت می‌کند.
