فیلم ما در زمان زندگی می‌کنیم با بازی درخشان فلورنس پیو و اندرو گارفیلد، داستانی عاشقانه، احساسی و عمیق درباره پیوندی غیرمنتظره و چگونگی شکل‌گیری عشقی است که مرزهای زمان را پشت سر می‌گذارد. آلموت و توبیاس، دو انسان با گذشته‌های متفاوت و زندگی‌هایی جدا، به طور ناگهانی بر سر راه هم قرار می‌گیرند. این برخورد تصادفی سرآغاز رابطه‌ای عاطفی می‌شود که آن‌ها را به سفری احساسی در مسیر زندگی، خاطرات و تغییرات گریزناپذیر زمان می‌برد. همان‌طور که رابطه‌شان عمیق‌تر می‌شود، فیلم لایه‌های مختلفی از عشق، امید، رنج، و گذشت زمان را به‌تصویر می‌کشد. مخاطب همراه با این دو شخصیت، از لحظات ساده و عاشقانه تا لحظات دردناک و شکننده عبور می‌کند. ساختار روایی غیرخطی فیلم، که در زمان حرکت می‌کند و از گذشته به آینده و بالعکس می‌پرد، درک عمیق‌تری از مفهوم «زندگی در لحظه» به تماشاگر می‌دهد. عشق آن‌ها با وجود تمام چالش‌ها و موانع، به نمادی از پایداری، پذیرش و معنای واقعی همراهی تبدیل می‌شود. کارگردانی لطیف، فیلم‌برداری شاعرانه و موسیقی متن احساسی، به ساختار عاشقانه فیلم عمق بیشتری می‌بخشند. «ما در زمان زندگی می‌کنیم» از آن دسته آثاری است که نه با پیچیدگی داستان، بلکه با سادگی و صداقت احساسی‌اش تأثیرگذار می‌شود. فیلم درون‌مایه‌ای از سپاس‌گزاری برای لحظات کوتاه زندگی دارد، لحظاتی که شاید در ظاهر کوچک‌اند، اما در قلب انسان جاودانه می‌شوند. در نهایت، این اثر روایتگر عشقی است که محدود به گذشته یا آینده نیست، بلکه در اکنون جریان دارد؛ جایی که واقعاً «زندگی» اتفاق می‌افتد.
فیلم ما در زمان زندگی می‌کنیم داستان عاشقانه‌ای میان آلموت و توبیاس است که به‌طور ناگهانی وارد زندگی یکدیگر می‌شوند. رابطه‌شان در مواجهه با گذر زمان، به سفری احساسی و عمیق تبدیل می‌شود. آن‌ها می‌آموزند که لحظه‌لحظه این عشق غیرمعمول را باید گرامی بدارند. فیلم با ساختاری غیرخطی، مفاهیمی چون عشق، پذیرش و ارزش زمان را کاوش می‌کند. نتیجه، روایتی صادقانه و تأثیرگذار از زیبایی در لحظات ساده زندگی است.
