فیلم «جعبه جهنمی: خیزش» یک اثر ترسناک مدرن با ریشه‌هایی در اسطوره‌های کلاسیک و عناصر شیطانی است که در بستر فضای بسته و رازآلود یک مدرسه شبانه‌روزی دخترانه شکل می‌گیرد. ریون، دختری با گذشته‌ای مبهم، به اجبار به این مدرسه فرستاده می‌شود، اما سرنوشت تاریکی در انتظار او و هم‌کلاسی‌هایش است. در محوطه‌ی دورافتاده مدرسه، ریون به جعبه‌ای مرموز برمی‌خورد که به ظاهر فقط یک شیء قدیمی‌ست اما در واقع، زندان یک موجود شیطانی باستانی است. باز شدن این جعبه آغازگر کابوسی وحشتناک است، چرا که موجود آزادشده به طرز بیرحمانه‌ای جان دانش‌آموزان را تهدید می‌کند. شش دختر باقی‌مانده، هر یک با ترس‌ها و ضعف‌های خاص خود، باید برای زنده ماندن با این نیروی شر روبه‌رو شوند. فیلم با فضاسازی وهم‌آلود، طراحی صحنه‌های ترسناک با نورهای محدود، صداهای شکسته و سکوت‌های دلهره‌آور، حس خفقان و بی‌پناهی را به‌شدت منتقل می‌کند. جعبه به‌عنوان نماد وسوسه و کنجکاوی انسان، درون‌مایه‌ی عمیق‌تری به فیلم می‌بخشد؛ اینکه گاهی دانستن، گشودن و جست‌وجو، بهایی سنگین دارد. در روند فیلم، نه‌تنها وحشت فیزیکی بلکه ترس روانی نیز حضوری پررنگ دارد؛ دختران با احساس گناه، رازهای تاریک شخصی و اضطراب از مرگ دسته‌وپنجه نرم می‌کنند. موجود شیطانی، تجسمی از ترس‌های سرکوب‌شده است و تنها راه شکست آن، نه فرار، بلکه مواجهه‌ی مستقیم است. فیلم همچنین با استفاده از روایت معمایی و نمادگرایی‌های مذهبی، داستان را از یک اثر صرفاً ترسناک فراتر می‌برد و آن را به یک سفر روانی تبدیل می‌کند. «جعبه جهنمی: خیزش» یادآور این است که کنجکاوی می‌تواند دروازه‌ای به سوی جهنم باشد، و هر انتخاب، بهای خود را دارد.
فیلم «جعبه جهنمی: خیزش» درباره دختری به نام ریون است که در مدرسه‌ای شبانه‌روزی جعبه‌ای شیطانی را پیدا کرده و به‌طور ناخواسته موجودی خطرناک را آزاد می‌کند. این شیطان، جان شش دانش‌آموز را تهدید می‌کند و آنان باید برای نجات خود در برابر نیرویی فراطبیعی بجنگند. فیلم با فضایی وهم‌آلود، ترس روانی و درگیری‌های شخصی، تجربه‌ای دلهره‌آور و عمیق خلق می‌کند. جعبه نمادی از وسوسه و بهای دانستن است. «جعبه جهنمی» تلفیقی از وحشت فیزیکی و روانی در دل یک محیط بسته و رازآلود است.
