این فیلم ترسناک-درام به کارگردانی استیون سودربرگ، با روایتی نوآورانه از دیدگاه یک روح ساکن در خانه، داستان خانواده پین را روایت می‌کند که به خانه‌ای مرموز در حومه شهر نقل مکان می‌کنند. سودربرگ با مهارت خاصی از تکنیک‌های سینمایی مانند نورپردازی کم، زوایای دوربین غیرمعمول و صداگذاری خلاقانه استفاده می‌کند تا حضور نامرئی روح را برای بیننده ملموس سازد. بازی کالینا لیانگ در نقش نوجوان خانواده که اولین کسی است که متوجه فعالیت‌های فراطبیعی می‌شود، عملکردی درخشان دارد، در حالی که کریس سالیوان و لوسی لیو به عنوان والدین، تضاد جالبی در واکنش‌هایشان به این پدیده ایجاد می‌کنند. فیلم با ترکیب هوشمندانه‌ای از عناصر ترسناک روانشناختی و تنش‌های خانوادگی، به بررسی موضوعاتی مانند سوگ، از دست دادن و ناپدید شدن می‌پردازد که هم به داستان عمق می‌بخشد و هم آن را از فیلم‌های معمول ژانر ترسناک متمایز می‌سازد. ریتم آرام اما حساب شده فیلم به تدریج اضطراب را افزایش می‌دهد و به جای تکیه بر جیغ‌های ناگهانی، با ایجاد حس ناخوشایند و نامطلوب در فضا، ترس پایدارتری ایجاد می‌کند. طراحی تولید دقیق، خانه را به شخصیتی زنده تبدیل می‌کند که هر گوشه‌اش حسی از تاریخ و رازهای ناگفته را منتقل می‌کند. موسیقی متن کمینه اما مؤثر، به همراه سکوت‌های به جا، فضاسازی فیلم را تقویت می‌کند. اگرچه برخی ممکن است ریتم نسبتاً کند فیلم را چالش‌برانگیز بدانند، اما این انتخاب عمدی کارگردان برای ایجاد حس واقع‌گرایانه‌تر و تمرکز بر توسعه شخصیت‌ها کاملاً قابل دفاع است. فیلم در نهایت با ترکیب عناصر ترسناک و درام خانوادگی، تجربه‌ای منحصربهفرد از ژانر ارائه می‌دهد که هم از نظر حسی تأثیرگذار است و هم از نظر روایی رضایتبخش. "حضور" نه تنها برای طرفداران ژانر ترسناک جذاب خواهد بود، بلکه به دلیل عمق عاطفی و اجرای هنری برجسته، می‌تواند توجه مخاطبان عمومی‌تر را نیز به خود جلب کند.
