فیلم «یتیم» (Orphan) محصول سال ۲۰۰۹ به کارگردانی یاکو بیئل و نویسندگی دیوید لزا، یک فیلم ترسناک-روانشناختی است که داستان خانواده‌ای را روایت میکند که در پی از دست دادن نوزادشان، تصمیم می‌گیرند یک کودک یتیم را فرزند بپذیرند. آنها یک دختر ۹ ساله به نام استر را انتخاب می‌کنند که در ظاهر بی‌گناه و شیرین است، اما به مرور زمان رفتارهای عجیب و وحشتناک او زنگ هشداری برای خانواده به صدا درمی‌آورد. با گذشت زمان مشخص می‌شود که استر در واقع یک دختر نیست، بلکه یک زن جوان ۳۳ ساله به نام لئونور است که به دلیل اختلالات جسمی و روانی، ظاهری کودکانه دارد و با هوش و فریب تمامی، خود را در نقش یک کودک نگه داشته است. او در طول زندگی خود قتل‌های متعددی را مرتکب شده و حالا برنامه دارد تا در این خانواده جدید نیز سلطه یابد. فیلم با استفاده از صحنه‌های تنش‌آور، موسیقی ترسناک و بازی شگفت‌انگیز ایسا داگر در نقش استر/لئونور، مخاطب را درگیر داستانی پیچیده و غیرمنتظره میکند. «یتیم» نه تنها حاوی لحظات ترسناک و خونین است، بلکه پر از اشاره‌هایی به روان‌شناسی تاریک، هویت و فراموشی اجتماعی است. این فیلم با عنصر غافلگیرکننده‌اش توانست جایگاه خاصی در میان فیلم‌های ترسناک کسب کند و هنوز یکی از فیلم‌های یادماندنی دهه ۲۰۰۰ محسوب می‌شود.
«یتیم» داستان خانواده‌ای است که پس از از دست دادن نوزادشان، یک دختر ۹ ساله را فرزند می‌پذیرند که در واقع یک زن بالغ با ظاهر کودکی است. این فیلم با استفاده از عناصر ترسناک و روانشناختی، داستان فریب و خشونت را به شیوه‌ای غیرمنتظره روایت میکند. شخصیت اصلی فیلم، با وجود ظاهر بی‌گناهش، یک مجرم باهوش و بی‌رحم است. «یتیم» با موسیقی و بازی قدرتمند، مخاطب را درگیر داستانی پرتنش قرار می‌دهد. این فیلم یکی از بهترین نمونه‌های فیلم‌های ترسناک روانی دهه گذشته است.
