این فیلم نوآر که بر اساس رمانی از جان بنویل ساخته شده، ما را به دنیای خیالی "خلیج سیتی" در اواخر دهه 1930 می‌برد، جایی که فیلیپ مارلو (با بازی لیام نیسون)، کارآگاه خصوصی سخت‌دل اما شرافتمند، مأموریتی مرموز را می‌پذیرد. یک زن ثروتمند و مرموز (با بازی دایان کروگر) او را استخدام می‌کند تا عاشق سابقش را که ناپدید شده، پیدا کند. آنچه به نظر یک پرونده ساده می‌رسد، به تدریج مارلو را به دنیای تاریک جنایت سازمان‌یافته، توطئه‌های هالیوودی و رازهای خانوادگی می‌کشاند. فضاسازی و طراحی تولید فیلم به شکلی تحسین‌برانگیز روحیه دهه 1930 را احیا کرده است. از لباس‌های دوره‌ای گرفته تا دکوراسیون داخلی کلوب‌های شبانه و اتومبیل‌های قدیمی، همه‌چیز بیننده را به آن دوران پرت می‌کند. دیالوگ‌های تیز و طعنه‌آمیز، یادآور بهترین فیلم‌های نوآر کلاسیک مانند "بزرگ خواب" (1946) است. اگرچه برخی منتقدان معتقدند لیام نیسون برای این نقش کمی سنگین‌وزن به نظر می‌رسد، اما او با اجرای خود به مارلو عمق و جذابیت می‌بخشد. بازی جسیکا لنگ در نقش یک بازیگر کهنه‌کار هالیوود نیز از نقاط قوت فیلم است. فیلمنامه هوشمندانه با چرخش‌های غافلگیرکننده، تا آخرین لحظات بیننده را درگیر نگه می‌دارد
"مارلو" (2022) داستان کارآگاهی قدیمی را در دهه 1930 روایت می‌کند که مأمور یافتن عاشق گمشده یک زن ثروتمند می‌شود. فیلم با طراحی تولید دقیق و دیالوگ‌های نوآرگونه، فضای دوره‌ای را به خوبی بازسازی می‌کند. لیام نیسون در نقش مارلو، اگرچه غیرمتعارف، اما جذاب ظاهر شده است. پیچش‌های داستانی و بازی بازیگران مکمل مانند جسیکا لنگ از نقاط قوت اثرند. این فیلم ادای احترامی مدرن به سبک نوآر کلاسیک است.
