فیلم "درس‌هایی که آموختم" (Lesson Learned 2024) یک درام اجتماعی ظریف و تأمل‌برانگیز است که ماجرای پالکو، پسر ۱۰ ساله‌ی آلمانی را روایت می‌کند که به همراه خانواده‌اش از برلین به بوداپست نقل مکان کرده است. ورود ناگهانی او به یک مدرسه ابتدایی مجارستانی با سیستم آموزشی سخت‌گیرانه و قوانین خشک، چالش‌های بزرگی برایش ایجاد می‌کند. پالکو که به روش‌های خلاقانه و آزادانه‌ی آموزشی عادت دارد، در محیط جدید احساس غربت و تنهایی می‌کند. تنها نقطه‌ی روشن زندگی او، جوسی، معلم جوان و ایده‌آل‌گرایی است که به تازگی کار خود را در این مدرسه آغاز کرده و متوجه استعدادها و مشکلات پالکو می‌شود. جوسی که خود با بوروکراسی و سنت‌های دست‌وپاگیر سیستم آموزشی درگیر است، تصمیم می‌گیرد از پالکو دفاع کند و روش‌های تدریس منسوخ شده را به چالش بکشد. اما مقاومت مدیر مدرسه و همکاران قدیمی که به روش‌های سنتی معتقدند، کار را برای او دشوار می‌سازد. فیلم با نگاهی انتقادی به نظام آموزشی، پرسش‌های مهمی را مطرح می‌کند: آیا آموزش باید یکسان و انعطاف‌ناپذیر باشد؟ یا هر کودک نیازمند روشی منحصربه‌فرد است؟ رابطه‌ی جوسی و پالکو، نماد امید و تغییر در سیستم‌های خشک است. بازی‌های طبیعی کودک نقش پالکو و عملکرد متقاعدکننده‌ی بازیگر نقش جوسی، فیلم را به تجربه‌ای احساسی و واقع‌گرایانه تبدیل می‌کنند. صحنه‌هایی مانند تلاش پالکو برای دوستی با همکلاسی‌ها یا جلسه‌ی پرتنش جوسی با مدیر مدرسه، تنش درونی شخصیت‌ها را به خوبی نشان می‌دهند. "درس‌هایی که آموختم" در نهایت داستانی درباره‌ی مقاومت در برابر سنت‌های ناکارآمد، اهمیت معلم‌های دلسوز و قدرت سازگاری کودکان است
فیلم "درس‌هایی که آموختم" (2024) داستان پالکو، پسر ۱۰ ساله‌ی آلمانی را روایت می‌کند که پس از نقل مکان به بوداپست، با سیستم آموزشی سخت‌گیرانه‌ی یک مدرسه مجارستانی دست و پنجه نرم می‌کند. تنها حامی او جوسی، معلم تازه‌کاری است که سعی می‌کند روش‌های قدیمی را تغییر دهد، اما با مقاومت سیستم مواجه می‌شود. این درام اجتماعی ظریف، با نگاهی انتقادی به آموزش و پرورش، اهمیت توجه به تفاوت‌های فردی کودکان و نقش معلم‌های متعهد را بررسی می‌کند.
