فیلم «پرخوابی» (Hypersleep, 2022) داستانی علمی–تخیلی و روانشناختی است که در آیندهای نزدیک، جهانی را به تصویر میکشد که سیستم حقوقی قدیمی با فناوری جایگزین شده است. در این آینده، زندانیان برای دوره محکومیت خود به حالت خواب عمیق (هیپرسیلپ) درمیآیند — گونهای خواب مصنوعی که در آن زمان برایشان متوقف میشود. «دیوید دامیانی» روانشناس زندانی است که در یک مرکز بازسازی ذهنی به بررسی وضعیت زندانیان قبل از بیدار شدن نهایی آنها میپردازد. او تا حد زیادی به این سیستم ایمان دارد، تا اینکه با یک زندانی پرخطر به نام «الکساندر کور» روبرو میشود؛ فردی که در گذشته باعث از دست دادن همه چیز برای دیوید شده است. در طول جلسات روانی با کور، خطوط بین قربانی و خاطی، حقیقت و توهم، واقعیت و خواب شروع به محو شدن میکنند. فیلم با رویکردی هوشمندانه به مسائل اخلاقی حافظه، هویت و عدالت میپردازد و با استفاده از صحنههای پرتنش، موسیقی فشارآور و طراحی بصری لوکس، مخاطب را درگیر دنیایی پیچیده و غرقکننده میکند. «پرخوابی» نه تنها یک داستان علمی-تخیلی است، بلکه نقدی تند به ساختارهای قدرت، خشم شخصی و تلاش برای فراموشی.