فیلم «عذرخواهی» (The Apology, 2022) داستان جذاب و هیجان‌انگیزی از خانواده، پشیمانی و عفو را روایت می‌کند. دکتر استیون لنسدیل، یک الکلی در حال بهبودی، بعد از گذشت بیست سال از ناپدید شدن دخترش، سعی می‌کند زندگی خود را سامان دهد و برای اولین بار بعد از مدتها، خانواده‌اش را برای جشن کریسمس دعوت کند. این جشن تازه آغازی برای بازآوری خاطرات دردناک و مواجهه با گذشته است. در میان این فضای کریسمسی، برادر سابق او، که سال‌ها قبل با همسرش رابطه‌ای داشت، بدون اینکه اعلام کند، حاضر می‌شود و فضای خانه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. حضور او به همراه هدایایی که یادآور روزهای قدیمی است، فشارهای روانی را بالا می‌برد. شخصیت اصلی فیلم، استیون، با وجود تلاش‌هایش برای بهبودی، با خشم، ترس و نفرت قدیمی روبه‌رو می‌شود. فیلم به خوبی نشان می‌دهد که چگونه گذشته می‌تواند حتی در لحظاتی که فرد تلاش می‌کند به سمت بهترین نسخه خود حرکت کند، سر بکشد. رابطه بین شخصیت‌ها از طریق صحبت‌های عمیق و گاهی سخت، بازتابی از رنج‌های داخلی و آسیب‌های معنوی است. هر کدام از شخصیت‌ها با مشکلاتی درونی روبه‌رو هستند که باعث می‌شود تعاملاتشان پرتنش و غیرقابل پیش‌بینی شود. صحنه‌های فیلم پر از کلمات سنگین و لحظات سکوتی است که معنایشان بیشتر از کلمات است. «عذرخواهی» نه تنها درباره گذشته و اتفاقات بد است، بلکه درباره فرصت دوم، تغییر و تحمل نیز صحبت می‌کند. این فیلم با فضای گرم و خانوادگی کریسمس در ظاهر شروع می‌شود، اما به مرور به یک درام عمیق و دردناک تبدیل می‌شود. شخصیت‌های فیلم با تمام نقص‌ها و ضعف‌هایشان انسانیت را در بهترین و بدترین شکل نشان می‌دهند. «عذرخواهی» به نوعی نماد این است که گاهی وقت‌ها برای رسیدن به عفو، باید ابتدا درد را تحمل کرد. این فیلم با بازی قوی بازیگران و دیالوگ‌های عمیق، تماشاگر را درگیر دنیایی می‌کند که در آن هر تصمیمی وزنی سنگین دارد. فیلم به ما یادآوری می‌کند که خانواده گاهی منبع درد است، اما می‌تواند راهی به سوی بهبودی نیز باشد. در نهایت، «عذرخواهی» داستانی است درباره بازپس‌گیری انسانیت، شکستن دیوارهای خشم و یافتن یک لحظه سکوتی که می‌تواند معنای واقعی عذرخواهی را ببرد.
