فیلم با من حرف بزن (Talk to Me, 2022) یکی از بهترین آثار ترسناک معاصر است که با داستانی جذاب، پرتنش و هیجانآور، توانسته جایگاه ویژهای در میان فیلمهای فوقالطبیعی پیدا کند. داستان حول محور گروهی از نوجوانان جوان میچرخد که به صورت اتفاقی روشی برای تماس با دنیای ارواح کشف میکنند. این تماس از طریق یک دست خشکیده و قدیمی انجام میشود که در مراسم شیطانپرستی استفاده میشد و قادر است روح موجودات غیردنیوی را به دنیای واقعی بیاورد. این دست، با استفاده از یک عبارت رمزی و فشردن دست، اجازه میدهد تا یک روح به مدت دو دقیقه وارد بدن فرد شود. آنها ابتدا این کار را به عنوان یک بازی جذاب و هیجانانگیز انجام میدهند و حتی آن را در شبکههای اجتماعی زیر نظر دنبالکنندگانشان پخش زنده میکنند. اما با ادامه داستان، شوخی با قدرتهای فرامشخص، شروع به تبدیل شدن به یک کابوس وحشتناک میکند. وقتی یکی از دوستان تصمیم میگیرد مرزهای تعیین شده را رد کند و بدون رعایت مراقبتها ارواح را فرامیخواند، دروازههایی به دنیایی تاریک و خطرناک باز میشود. این اقدام منجر به ورود یک نیروی شیطنتبار و خشن به دنیای واقعی میشود که دیگر تحت کنترل نیست. فیلم با صحنههایی وحشتناک و غرق در تنش، تلاشهای شخصیتها برای فرار از دست این موجودات را روایت میکند. روابط بین دوستان، احساسات پنهان، ترسهای عمیق و اشتباهات غیرقابلبازگشت، تمامی این عناصر در قالبی ترسناک و هیجانی در فیلم به تصویر کشیده شدهاند. "با من حرف بزن" با فضای واقعگرایانه و ریتم سریع داستان، ذهن مخاطب را درگیر میکند. شخصیت اصلی، میا، نقش مهمی در پیشروی داستان دارد؛ دختری جسور ولی در عین حال پر از ترسهای درونی. فیلم با موضوعاتی مثل مرگ، مرزهای انسانیت، کنجکاوی خطرناک و قدرتهایی فراتر از درک ما، به مخاطب فرصت تفکر درباره دنیای دیگر را میدهد. موسیقی متن فیلم، طراحی صوتی و صحنههای روشنایی و تاریکی به خوبی در ایجاد فضای وحشت موثر عمل کردهاند. این فیلم نمونهای از ترکیب هوشمندانه ترس و هیجان است که بدون نیاز به فانتزیهای بیش از حد، مخاطب را درگیر داستان میکند. در نهایت، "با من حرف بزن" با پایانی شوکهکننده و چالشبرانگیز، ذهن مخاطب را برای مدتها درگیر خود نگه میدارد.