فیلم بهار، تابستان، پاییز، زمستان و بهار (Spring, Summer, Fall, Winter... and Spring, 2003) به کارگردانی کیم کی دوک، اثری متفکرانه و روح‌نواز است که با زبانی ساده اما عمیق، داستان رشد فردی، آموزش اخلاق بودایی و چرخهٔ زندگی را در طول فصول مختلف روایت می‌کند. داستان در یک کلبهٔ دورافتاده در میان یک دریاچهٔ کوهستانی در کره جنوبی می‌گذرد؛ جایی که یک راهب پیر، یک پسر کوچک را بدون نام و با هویت ناشناخته تحت سرپرستی خود می‌گیرد و شروع به آموزش او می‌کند — نه با سخن، بلکه با تجربه، نماد و عمل. هر فصل سال، مرحله‌ای از زندگی پسر را منعکس می‌کند: از کودکی سرشار از کنجکاوی و گاهی بی‌رحمی، تا جوانی با تمایلات عاطفی و شهوت، سپس بزرگسالی با بار سنگین گناه و در نهایت بازگشتی پاک به ریشه‌ها و معنویت. این فیلم با تصاویری زیبا از طبیعت، صحندهی‌های آرام و موسیقی متاثرکننده، مخاطب را به تفکر دربارهٔ گناه و توبه، زمان و چرخهٔ بی‌پایان وجود دعوت می‌کند.
فیلم بهار، تابستان، پاییز، زمستان و بهار (2003) داستان رشد یک پسر را در کنار یک راهب بودایی و در طول فصول مختلف روایت می‌کند. این فیلم با تمرکز بر آموزش اخلاق، عشق و معنویت، داستانی فلسفی و عمیق است. شخصیت اصلی از کودکی تا بزرگسالی با چالش‌های داخلی و خارجی مواجه می‌شود. صحنه‌های بصری زیبا و موسیقی الهام‌بخش از بهترین نقاط قوت فیلم است. بهار، تابستان، پاییز، زمستان و بهار یک سفر درونی و متافیزیکی به سوی معنای زندگی است.
