فیلم Spiderhead (اسپایدرهد) در سال ۲۰۲۲، یک فیلم علمی-تخیلی و روان‌شناختی است که به موضوعات عمیقی مانند آزادی اراده، اخلاق پزشکی و واقعیت احساسات بشر می‌پردازد. داستان در یک آینده نزدیک جریان دارد، جایی که زندان‌ها دیگر شبیه گذشته نیستند؛ به محکومین فرصتی داده می‌شود تا با شرکت در آزمایش‌های پزشکی داوطلبانه، مهلت حبس خود را کوتاه کنند. مرکز اسپایدرهد ، یک زندان پیشرفته و تحت کنترل هوشمندانه، محلی است که این آزمایش‌ها در آن صورت می‌گیرد. شخصیت اصلی، جف ، یکی از زندانیان است که برای کاهش دوره محبوسیتش در این آزمایش‌ها شرکت می‌کند. اما وقتی شروع به استفاده از دارویی به نام L-Lux می‌کند که قادر است احساس عشق را القا کند، شروع به زیر سوال بردن واقعیت احساسات خود می‌کند. آیا عاشق دختر دیگر زندانی شده است چون واقعاً قلبش این را می‌خواهد، یا فقط نتیجه یک داروی تزریقی؟ این فیلم با طرح سؤالات فلسفی دربارهٔ انسانیت، ارتباطات عاطفی و دخالت فناوری در ذهن انسان، به مخاطب فکر می‌دهد. کاری که در ظاهر یک برنامهٔ خیرخواهانه است، در عمل به نوعی ستم علیه حق آزادی انتخاب تبدیل می‌شود. هدایت فیلم توسط جوسلین مورو، و بازی ستیلا مک‌کارتی، مایلز تلر و امرالد فنلنگ، تمامی این موضوعات را با هنر و تأثیرگذاری بالا به تصویر می‌کشد. فضای بصری فیلم، تک‌رنگی زندان و پیشرفته بودن آن، کمک می‌کند تا احساس بیگانگی و کنترل بیشتر مخاطب را درگیر کند. در نهایت، اسپایدرهد نه تنها یک فیلم علمی-تخیلی است، بلکه نقدی تند به نظام زندانی، آزمایش‌های غیراخلاقی و دخالت فناوری در احساسات بشری.
