فیلم «ریو براوو» (Rio Bravo) به کارگردانی هاوارد هکس و محصول سال ۱۹۵۹، یکی از مهم‌ترین آثار سینمای غربی کلاسیک است که با حضور استیو مک‌کوئین، دین مارتین و والتر برنت به عنوان همراهان اصلی جان وین در نقش کلانتر "جک تارن" قرار دارد. داستان فیلم حول محور شهر کوچکی در غرب آمریکا می‌گردد که در آن کلانتر جک تارن، پسر بدی به نام جی. دی. فرانکلین را دستگیر می‌کند، چون او در حالی که مست بوده، کسی را کشته است. وقتی که برادر جی. دی.، یعنی ناشر ثروتمند ناتان فرانکلین، با تمامی قدرت و منابع خود تصمیم می‌گیرد برادرش را آزاد کند، تارن مجبور می‌شود با تیمی غیرمعمول در برابر خانواده قدرتمند مقاومت کند. این تیم شامل یک مرد معلول به نام استوک، یک مست دائمی به نام گولچ و یک شوتر جوان و بی‌تجربه به نام پینکی است. فیلم بدون درگیری‌های زیاد اولیه، بیشتر روی شخصیت‌پردازی، تعهد، دوستی و اخلاق تمرکز دارد. صحنه‌های داخلی و طولانی، دیالوگ‌های معروف و هویت‌های یادگاری این فیلم را به یکی از ستون‌های سبک وسترن تبدیل کرده است. «ریو براوو» الهام‌بخش بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های بعدی بود و حتی توسط بسیاری از کارگردانان بزرگ مورد ستایش قرار گرفت. این فیلم نه تنها یک دفاع صریح از عدالت و قانون است، بلکه نمادی از وفاداری، شجاعت و انسانیت در برابر قدرت و فساد است.
