فیلم اختاپوس گلدانی (Octopus Pot، ۲۰۲۲) داستان تاریک و دراماتیکی از عشق، انتقام و فراموشی است که زندگی یک مرد شکسته را در هم می‌ریزد. شخصیت اصلی، مردی خسته و جسمانی آسیب‌دیده است که تمامی لذت‌ها و معنای زندگی را از دست داده است؛ تنها چیزی که هنوز نمی‌تواند بدون آن زندگی کند، خاطره زنی است که از دست داده. با پیش زمینه‌ای پر از خشونت، تراژدی و خیانت، او متوجه می‌شود نمی‌تواند عاشق خود را به زندگی بازگرداند، اما می‌تواند با خون دشمنانش، زمین را بپوشاند و نوعی انتقام سرد و تاریک از دست رفته‌هایش را برآورده کند. فیلم با رویکردی هنرمندانه و غرق در فضاهای تاریک و روانی، رفتارهای انسانی را در حالتی اوج گرفته از یاس و سوء ظن نشان می‌دهد. تصویربرداری بسیار قوی، ریتم آهسته اما پرتنش و صحنه‌های خشن ولی عمیق، فیلم را به یک تجربه ذهنی تبدیل می‌کند. «اختاپوس گلدانی» صرفاً داستان یک انتقام نیست، بلکه بازتابی از وجودی شکسته که در میان خشونت، آخرین ذره انسانیت خود را هم در حال از دست دادن است.
«اختاپوس گلدانی» داستان مردی شکسته و دلسرد است که تنها راه بازیابی احساس زندگی، انتقام از کسانی است که زنش را از او گرفتند. او نمی‌تواند عاشقش را برگرداند، اما می‌خواهد دنیا را با خون دشمنانش رنگین کند. فیلمی تاریک، دراماتیک و روانی با محوریت یاس، خشونت و انسانیت از دست رفته. شخصیت اصلی در مسیر خون و خاطرات گذشته گم می‌شود. کاری هنرمندانه با تصاویر قدرتمند و داستانی عمیق و ناخوشایند از روان یک شکستهٔ زندگی.
