فیلم «آتش» اثری رازآلود و روان‌شناسانه است که با ناپدید شدن مرموز یک فیزیوتراپیست جوان آغاز می‌شود؛ فردی که به نظر می‌رسد زندگی آرام و بی‌حاشیه‌ای داشته است. اما با شروع تحقیقات پلیس و گسترش دامنه پرس‌وجوها، پرده از گذشته‌ای تاریک و پر از رمز و راز برداشته می‌شود. در ابتدا همه تصور می‌کنند او قربانی یک آدم‌ربایی یا جنایت شده، اما با کشف ردپاهایی مبهم، احتمال دست داشتن خود او در اتفاقات جنایی مطرح می‌گردد. هرکدام از افرادی که در گذشته‌اش نقش داشته‌اند – بیماران سابق، همکاران، و حتی اعضای خانواده‌اش – حرف‌هایی دارند که تکه‌تکه تصویر مبهمی از شخصیت واقعی‌اش را روشن می‌کند. فیلم با فضایی دلهره‌آور، موسیقی مرموز و صحنه‌هایی با نورپردازی سرد، مخاطب را قدم به قدم به درون معمایی می‌کشاند که معلوم نیست نقطه پایانش حقیقت است یا فریب. آیا این فرد قربانی نیروهایی بیرونی شده یا خودش در لایه‌هایی پنهان از ذهن و زندگی‌اش درگیر جنایاتی بوده است؟ داستان در مرز میان بی‌گناهی و گناه، حقیقت و دروغ، و قربانی بودن یا مجرم بودن حرکت می‌کند و بیننده را درگیر قضاوتی پیچیده می‌سازد. در حالی که پلیس به سرنخ‌های تازه‌ای دست پیدا می‌کند، ناگهان اتفاقی رخ می‌دهد که همه فرضیات قبلی را زیر سوال می‌برد. فیلم «آتش» با استفاده از روایتی غیرخطی و پیچیده، تصویری چندلایه از هویت انسانی، حافظه، و تاریکی‌های درونی به نمایش می‌گذارد و با پایانی غافلگیرکننده، سوالات بی‌پاسخ بسیاری در ذهن تماشاگر باقی می‌گذارد.
فیلم «آتش» درباره فیزیوتراپیستی است که به‌طرزی مرموز ناپدید می‌شود و تحقیقات پلیس رازهای تاریکی از گذشته او را فاش می‌کند. در ابتدا او قربانی به نظر می‌رسد، اما سرنخ‌ها احتمال درگیر بودنش در جنایات را مطرح می‌کنند. اطرافیانش هریک زوایای پنهانی از شخصیت او را آشکار می‌سازند. فیلم با فضایی پرتعلیق و روایتی پیچیده، مخاطب را میان شک و یقین، بی‌گناهی و گناه معلق نگه می‌دارد. پایان فیلم غافلگیرکننده است و در ذهن بیننده پرسش‌هایی بی‌پاسخ باقی می‌گذارد.
