فیلم «داکو مهاراج» (Daku Maharaj - 2025) حماسه‌ای خشن و پراحساس از بازگشت یک قهرمان ناخواسته است. سیتارام (با بازی آیوشمان کورانا)، مردی میانسال و صلح‌طلب، سال‌هاست که از گذشته تاریک خود به عنوان داکو مهاراج - یاغی‌ای که زمانی وحشت را در دل ظالمان می‌انداخت - فاصله گرفته و زندگی ساده‌ای را در روستای دورافتاده‌اش پیش گرفته است. اما زمانی که باند قاچاقچیان مواد مخدر به رهبری رانجیت سینگ (با بازی رونیت روی) به روستا حمله می‌کنند، خانه‌اش را ویران کرده و عزیزانش را می‌کشند، سیتارام چاره‌ای جز بازگشت به هویت قدیمی خود نمی‌بیند. سیتارام که اکنون بار دیگر داکو مهاراج شده است، با ترکیبی از خشم مهارنشده و مهارت‌های جنگی فراموش‌شده، دست به انتقام می‌زند. اما این بار، نبرد او فقط با دشمنان بیرونی نیست؛ او باید با شیاطین درون خود نیز بجنگد - خاطراتی از خشونت‌های گذشته که هر لحظه او را به پرتگاه جنون می‌کشاند. در این مسیر پرخطر، او با گوری (با بازی تاپسی پانو)، زنی جنگجو که خود قربانی این باند شده است، همراه می‌شود. رابطه پیچیده این دو، از نفرت به احترام و سپس به عشقی عمیق تبدیل می‌شود، عشقی که می‌تواند آخرین امید سیتارام برای نجات روحش باشد. فیلم با ترکیب اکشن‌های خشن و خیره‌کننده، دیالوگ‌های پرطنین و صحنه‌های دراماتیک نفس‌گیر، داستانی حماسی از انتقام، رستگاری و قدرت بخشش را روایت می‌کند. کارگردان آنوراگ کاشیاپ با مهارت معمول خود، تضاد بین صلح‌طلبی و خشونت، عشق و نفرت، گذشته و حال را به تصویر می‌کشد. موسیقی حماسی فیلم توسط ویشال-شخار ساخته شده که بر شدت احساسی صحنه‌ها می‌افزاید
«داکو مهاراج» داستان سیتارام (آیوشمان کورانا) را روایت می‌کند که پس از حمله باند قاچاقچیان به روستایش، مجبور می‌شود به هویت قدیمی خود به عنوان یاغی‌ای مخوف بازگردد. این فیلم پر از صحنه‌های اکشن خشن، تضادهای درونی عمیق و رابطه احساسی پیچیده بین سیتارام و گوری (تاپسی پانو) است. آنوراگ کاشیاپ با کارگردانی ماهرانه، داستانی حماسی از انتقام و رستگاری خلق کرده که تماشاگر را تا آخرین لحظه میخکوب می‌کند.
