فیلم «اعتباری» (Credimi، ۲۰۲۲) داستان ویتوریا و پسرش سالواتوره را روایت میکند که در حومه شهر زندگی میکنند و هر دو طرفدار شیدای داستانهای ابرقهرمانان هستند. این فیلم ترکیبی جذاب از واقعیت سخت و خیال انداز را به تصویر میکشد؛ ویتوریا باور دارد که بخشی از دنیای اسطورهای ابرقهرمانان به نام «آسترومن» است و این باور، شکلدهنده تمامیتگرا به زندگی او و پسرش شده است. در این محیط فقیر و بیفریاد، آنها از طریق تخیل، دنیایی مملوء از قدرت، عدالت و امید میسازند که در مقابل وحشتهای روزمره مقاومت میکند. سالواتوره، با وجود سن کوچکش، هوشیارانه در این دنیای دوگانه حرکت میکند و سعی میکند نقش بت وب مورد علاقهاش را در زندگی واقعی بازآفرینی کند. اما زمانی که مشکلات زندگی واقعی ـ از جمله فقر، مشکلات خانوادگی و فشارهای اجتماعی ـ به شدت بر آنها وارد میشود، مرز بین خیال و واقعیت شروع به محو شدن میکند. فیلم با نگاهی عمیق و همراه با تعاطف، به مسئله تأثیر خیال و تخیل در مقابله با واقعیت سخت میپردازد و نشان میدهد چگونه داستانهای ابرقهرمانان میتوانند منبع الهام و مقاومت در برابر نابسامانیهای زندگی باشند. کارگردان با استفاده از زاویهگیریهای بصری الهامگرفته از کمیکهای قدیمی و تضادهای رنگی، فضایی منحصر به فرد ایجاد میکند که خواننده را درگیر دنیای شخصیتها میکند. «اعتباری» در لابلای خطوط داستان خانوادگی، پیامهایی درباره امید، تسلیم نشدن در برابر سرنوشت و اهمیت خیال را منتقل میکند. این فیلم نه تنها نمایانگر توانایی تخیل در فرار از واقعیت، بلکه نقدی ملایم به وضعیت اجتماعی و فرهنگی جامعه نیز هست. در نهایت، فیلم با لحنی احساسی و بدون ساختارهای متعارف تراجت، به تماشاگر القا میکند که گاهی ابرقهرمانان ما در زندگی واقعی، درون خودمان هستند.