فیلم «کمان پولادی» (Steel Bow) داستانی جسورانه، روان‌کاوانه و در عین حال عمیقاً انسانی از تلاش، وسوسه، و مرز میان واقعیت و خیال را روایت می‌کند. جوانا، یک شمشیرباز حرفه‌ای در آستانه‌ی پایان دوران ورزشی خود است؛ زنی جاه‌طلب و باانگیزه که سال‌هاست برای رسیدن به قله جهان، عرق ریخته و فداکاری کرده. با این حال، رقابت در سطح جهانی چیزی فراتر از مهارت فیزیکی می‌طلبد، و جوانا برای به‌دست آوردن برتری نهایی، به یک فناوری آزمایشی روی می‌آورد: سیستمی پیشرفته که به او امکان تمرین در رویاهای شفاف را می‌دهد. در این جهان ذهنی، او وارد رابطه‌ای عمیق و پیچیده با مربی خود می‌شود؛ رابطه‌ای که نه‌تنها مرز میان رویا و واقعیت را در هم می‌ریزد، بلکه تعادل روانی و عاطفی‌اش را نیز تهدید می‌کند. در حالی که بدنش در خواب است، ذهنش با قدرت و آسیب درگیر نبردهایی نمادین می‌شود؛ نبردهایی که بازتابی از ترس‌ها، آرزوها و تعارضات درونی‌اش هستند. در دنیای واقعی، ازدواجش تحت فشار قرار می‌گیرد و تصمیماتش شکاف‌های بزرگی در روابط شخصی‌اش ایجاد می‌کند. «کمان پولادی» از زاویه‌ای متفاوت به دنیای رقابت ورزشی نگاه می‌کند و با استفاده از فضای علمی‌تخیلی، پرسش‌هایی فلسفی درباره هویت، واقعیت، قربانی‌کردن عشق برای جاه‌طلبی، و حد و مرز تکنولوژی مطرح می‌کند. بازی قدرتمند بازیگر نقش جوانا، کارگردانی مینیمالیستی، و جلوه‌های بصری سوررئال رویاها، این فیلم را به اثری متمایز در ژانر درام ورزشی-روان‌شناختی تبدیل کرده است. در نهایت، جوانا باید بین افتخار طلای المپیک و حقیقتی شخصی که در دنیای رویا و بیداری آموخته، انتخاب کند؛ انتخابی که سرنوشتش را برای همیشه دگرگون می‌کند.
در فیلم «کمان پولادی»، جوانا، شمشیربازی در آستانه بازنشستگی، برای رسیدن به اوج جهانی به فناوری تمرین در رویاهای شفاف متوسل می‌شود. در این رویاها، رابطه‌ای پرفراز و نشیب با مربی‌اش آغاز می‌کند که زندگی شخصی‌اش را به خطر می‌اندازد. مرز میان رویا و واقعیت در ذهن او محو می‌شود و فشار روانی افزایش می‌یابد. فیلم با ترکیب ورزش، علم‌تخیلی و درام روان‌شناختی، داستانی عمیق از جاه‌طلبی و هویت شخصی ارائه می‌دهد. در پایان، جوانا باید میان طلای المپیک و حقیقت درونی‌اش یکی را انتخاب کند.
