این فیلم زندگینامه‌ای به کارگردانی جیمز منگولد، داستان تحول هنری باب دیلن (با بازی تیموتی شالامی) را از یک نوازنده گمنام فولک در مینه‌سوتا به یک ستانه جنجالی موسیقی راک روایت می‌کند. شالامی با اجرایی خیره‌کننده، نه تنها ظاهر و حرکات دیلن را تقلید می‌کند، بلکه روح سرکش و پیچیده این هنرمند افسانه‌ای را نیز به تصویر می‌کشد. فیلم به خوبی تضادهای دیلن جوان را در مواجهه با شهرت ناگهانی و تغییر مسیر جسورانه‌اش از موسیقی آکوستیک به الکتریک نشان می‌دهد - تصمیمی که در زمان خود انقلابی در صنعت موسیقی ایجاد کرد و باعث خشم طرفداران سنتی‌گرای او شد.
منگولد با استفاده از فیلمبرداری گرم و نورپردازی نوستالژیک، فضای نیویورک دهه 1960 را با جزئیاتی غنی بازسازی می‌کند. صحنه‌های کنسرت، به ویژه اجرای جنجالی نیوپورت فولک فستیوال 1965، با انرژی و اضطرابی مسحورکننده به تصویر کشیده شده‌اند. بازیگران مکمل مانند ادوارد نورتون در نقش پیت سیگر و الا فنینگ در نقش سو روتولو، بُعدی انسانی به این داستان هنری می‌بخشند.
فیلمنامه هوشمندانه به جای ارائه یک زندگینامه خطی، بر لحظات کلیدی و بحران‌های خلاقانه دیلن تمرکز دارد. موسیقی متن که شامل بازخوانی‌های بدیع از ترانه‌های ماندگار دیلن است، نه تنها فضاسازی می‌کند، بلکه به عنوان راوی احساسات درونی شخصیت اصلی عمل می‌کند. طراحی لباس و صحنه به دقت دوره تاریخی را بازتاب می‌دهد و به باورپذیری داستان می‌افزاید.
اگرچه برخی ممکن است انتظار پرداخت عمیق‌تری به زندگی شخصی دیلن را داشته باشند، اما تمرکز فیلم بر سفر هنری او انتخاب آگاهانه‌ای است که به اثر وحدت موضوعی می‌بخشد. "کاملاً ناشناخته" بیش از آنکه یک زندگینامه متعارف باشد، تأملی درخشان درباره ماهیت هنر، اصالت و هزینه‌های شهرت است. این فیلم نه تنها برای طرفداران دیلن، بلکه برای هر کسی که به داستان‌های رشد هنری علاقه دارد، تجربه‌ای تماشایی و الهام‌بخش ارائه می‌دهد.
