فیلم Pollen (2023) اثری در ژانر وحشت روان‌شناختی و استعاری است که تجربه‌ی تلخ و ذهن‌فرسای یک زن جوان را پس از تجربه‌ی آزار و تجاوز در محیط کاری‌اش به تصویر می‌کشد. شخصیت اصلی، زنی با چشم‌هایی روشن اما ذهنی پریشان، پس از حمله‌ای ناگهانی و خشونت‌بار از سوی یک همکار ارشد، در فضایی تیره و تهدیدآمیز گرفتار می‌شود؛ جایی که مرز میان واقعیت، کابوس و خیال تیره‌وتار می‌شود. او در تلاش برای حفظ موقعیت شغلی و ساختن ظاهر یک زندگی عادی، در هر سه بُعد زندگی‌اش—اداره، خانه و حتی رویاهای شبانه‌اش—توسط هیولایی درخت‌گون و رازآلود مورد تعقیب و آزار قرار می‌گیرد. این هیولا تجسم استعاری از خشونت، ترس و اضطرابی است که قربانی در خود حمل می‌کند؛ ریشه‌هایی از آزار که حتی در ضمیر ناخودآگاه او نفوذ کرده‌اند. Pollen با فضاسازی دلهره‌آور، نورپردازی سایه‌محور، و ترکیبی از وحشت روانی و عناصر طبیعت، سفر ذهنی و احساسی زنی را روایت می‌کند که درگیر تلاش برای بازیابی خود، پردازش تروما و مواجهه با ترس‌هایی شده است که هیچ‌گاه به‌طور کامل قابل بیان نیستند. این فیلم نه‌تنها از منظر وحشت، بلکه به‌عنوان بیانیه‌ای درباره روان‌زخم‌های ناشی از آزار جنسی در محیط‌های حرفه‌ای، روایتی صریح، استعاری و تأثیرگذار ارائه می‌دهد. Pollen همچنین با نقدی اجتماعی، به ساختارهای قدرت، سکوت سیستماتیک و فشارهای روانی زنان در محیط‌های شغلی می‌پردازد؛ درحالی‌که با زبان تصویر، احساساتی عمیق و نادیده‌گرفته‌شده را به شکلی قابل لمس به نمایش درمی‌آورد.
Pollen (2023) داستان زن جوانی‌ست که پس از حمله‌ی همکار ارشدش، با کابوسی روانی و دنباله‌دار روبه‌رو می‌شود. او در خانه، محل کار و رویاهایش با هیولایی درختی و مرموز مواجه است. این موجود نماد ترس، خشونت و تروماست که او را آزار می‌دهد. فیلم با روایتی استعاری و در فضایی تیره، به تجربه روان‌زخم‌های پس از آزار جنسی می‌پردازد. اثری است تأثیرگذار و هشداردهنده درباره دردهای ناگفته‌ی قربانیان.
