فیلم سینفونی (Sinphony , ۲۰۲۲) یک ترسناک هنرمندانه و فلسفی است که با رویکردی غیرخطی و نمادین، جنبه‌های مختلف وجود انسانی را مورد بررسی قرار می‌دهد. داستان از طریق چندین شخصیت موازی شکل می‌گیرد که هر کدام با یک موجود فرامحصوله‌ای روبرو می‌شوند — موجودی که ظاهراً منعکس‌کننده تاریکی درون آنهاست. این موجودات نه تنها به صورت فیزیکی بروز می‌کنند، بلکه حمله‌هایشان عمیقاً روانی و نمادین هستند و هر شخصیت را مجبور به روبرو شدن با تراژدی‌های گذشته، اشتباهات فراموش‌شده و ترس‌های درونی‌شان می‌کنند. فیلم با استفاده از سینماتوگرافی سیاه و سفید، صحنه‌های بلند و بدون وقفه، و موسیقی تأثیرگذار، فضایی اسرارآمیز و متافیزیکی ایجاد می‌کند که مخاطب را از واقعیت جدا می‌کند. هر قسمت داستان، یک موضوع عمومی انسانی مثل گناه، خودکشی، عشق از دست رفته، یا تنهایی را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که گاهی ترس واقعی، درون ما زندگی می‌کند. سینفونی با الهام از فیلم‌های ترسناک آوانگارد و تأثیرپذیر از فلسفه و روانشناسی، یک تجربه غیرمعمول است که مخاطب را نه تنها ترسانده، بلکه به فکر درباره معنای وجود خود وا می‌دارد. این فیلم با شخصیت‌پردازی عمیق، تصویرگری هنرمندانه و داستان‌نویسی غیرمعمول، نمونه‌ای از سینمای ترسناک هوشمند است.
