فیلم با روایتی غیرخطی و در دو خط زمانی (جوانی لئونارد در دهه ۶۰ و دوران پیری او) پیش می‌رود و به زیبایی تضاد بین ایده‌آلیسم جوانی و پشیمانی‌های پیری را به تصویر می‌کشد. جیکوب التبادوری در نقش لئونارد جوان، تصویری پرانرژی از یک هنرمند آرمان‌گرا ارائه می‌دهد که حاضر است برای اعتقادات ضدجنگش همه چیز را رها کند، درحالی که گی‌ر در نقش نسخه سالخورده این شخصیت، بازی ظریف و پرعصاره‌ای از مردی ارائه می‌دهد که با اشتباهات گذشته خود دست‌وپنجه نرم می‌کند. شریدر با نگاهی موشکافانه به موضوعاتی چون فرار از مسئولیت، هزینه‌های اخلاقی انتخاب‌ها و ماهیت دوگانه حافظه می‌پردازد. آیا لئونارد واقعاً یک قهرمان صلح‌طلب بود یا فقط ترسو‌ای که از زیر بار مسئولیت شانه خالی کرد؟ فیلم با فیلمبرداری زیبای الکساندر دینامیت که تضاد بین کانادای سبز و آرام دهه ۶۰ و نیویورک خاکستری امروز را به تصویر می‌کشد، و موسیقی مینیمال برایان اِنیو که فضایی نوستالژیک و درعین‌حال اضطراب‌آور خلق می‌کند، بیننده را تا لحظه پایانی میخکوب نگه می‌دارد. "اوه کانادا" درنهایت نه یک فیلم ضدجنگ، که تأملی است بر معنای واقعی شجاعت و هزینه‌های انتخاب‌هایی که هرانسانی در زندگی با آن روبروست. پایانی باز و پرابهام فیلم، تماشاگر را با این پرسش تنها می‌گذارد: آیا راست‌گویی در آستانه مرگ، می‌تواند کفاره یک عمر دروغ باشد؟
فیلم "اوه کانادا" (۲۰۲۴) داستان لئونارد فایف (ریچارد گی‌ر)، مستندساز سالخورده‌ای را روایت می‌کند که در بستر مرگ تصمیم می‌گیرد راز پنجاه‌ساله فرارش از خدمت در جنگ ویتنام و پناهندگی به کانادا را فاش کند. این درام روان‌شناختی با بازی درخشان گی‌ر و روایت غیرخطی هوشمندانه، پرسش‌های عمیقی درباره مسئولیت‌پذیری، حافظه و هزینه‌های اخلاقی انتخاب‌ها مطرح می‌کند. اثری تأمل‌برانگیز از پل شریدر که مرز بین قهرمان و فراری را محو می‌کند.
